Eindelijk weer internet.

Zaterdag 14 maart
Al bijna 4 weken. Een maand. Nog 6 weken. Nog 1,5 maand. Al 28 dagen. Nog 42. Al zoveel leuke dingen gedaan en nog zoveel te doen. De eerst zes schoolbezoeken zijn achter de rug. Ik ben blij verrast met de resultaten die de verschillende scholen tot nu toe hebben bereikt. Iedere school op zijn eigen manier.
Het gaat prima! Ik heb het erg naar me zin en het werk bij de scholen gaat naar wens. Afgelopen dagen waren ontspannend en dat was wel even fijn. Met de gezondheid gaat ook alles goed, vorige week wat last van me buik gehad maar nu gaat het weer prima.
Tijdens de schoolbezoeken sprak ik in de morgen met de schoolkinderen in de klas, eerst vertelde ik ze dat ik helemaal uit Nederland kom(nooit van gehoord natuurlijk) en wat ik kom doen. Ik vertel de kinderen dat het in mijn land erg koud is en dat ik het hier heel heel warm vind. De kinderen beginnen te lachen en het “ ijs” is gebroken.
Het was even zoeken naar de juiste manier om met de kinderen te praten. Als eerst vraag ik wat ze leuk vinden in de schooltuin. Dit om even de motivatie van de kinderen te pijlen. We kunnen natuurlijk de mooiste materialen voor ze kopen, de beste zaden brengen, en alle omstandigheden zo goed mogelijk maken maar wanneer de motivatie ontbreekt bij de kinderen zal het geen succes worden. Dit probeer ik ze dan ook uit te leggen.
Ik praat in het Engels tegen Jamila en zij vertaald het in een lokale taal naar de kinderen. Ik laat de kinderen alle schooltuin activiteiten in chronologische volgorde opnoemen en de leraar schrijft ze op het schoolbord, daarna vraag ik bij elke activiteit of het goed gaat, of er problemen zijn en of ze het leuk of niet leuk vinden. Na zes school bezoeken heb ik zes verschillende werk volgordes. Op sommige scholen kunnen de kinderen de activiteiten zo opdreunen maar op andere scholen kost het veel moeite om de verschillende activiteiten op te noemen. Met de ouders praat ik over wat hun rol is en kan zijn met betrekking tot de schooltuin. Ook hier zijn tussen de scholen onderling grote verschillen, bij sommige scholen spelen de ouders een grote rol en bij anderen helemaal niet. Met de docenten heb ik het over de educatie. Het belangrijkste onderdeel van de schooltuin. Het is belangrijk dat het agrarische onderwijs( theorie en praktijk) onderdeel is van het dagelijkse of wekelijkse schoolprogramma en niet wordt gezien als een extraatje na schooltijd. De verschillende problemen in de schooltuinen zijn nu bekend. We gaan kijken of we deze kunnen oplossen, maar even belangrijk is dat we leren van de ervaringen van deze zes scholen, zodat eventuele problemen bij andere scholen voorkomen kunnen worden.

Ik zou je graag een dag mee willen nemen op pad in Niger. We zouden samen met de taxi gaan, die ons(blanken) altijd te veel laat betalen. Ik zou je voor stellen aan de troste ouders en docenten van de kinderen die met de eigen oogst uit de schooltuin richting huis gaan. Ik zou je mee willen nemen naar de rivier de Niger en je de nijlpaarden willen laten zien. Ik zou je de hitte laten voelen. We zouden kunnen voetballen met de kinderen die altijd op straat zijn. En aan het eind van de dag zou ik je meenemen naar de bar waar we samen met me vrienden hier een biertje drinken en de dag bespreken… maar helaas dat kan niet je moet het doen met de verhalen en de foto’s. Maar het zou wel makkelijk zijn want het is moeilijk om te beschrijven hoe het hier is.

Op het moment van schrijven zit ik in een (super) hotel kamer in Le parc du W. Dit weekend 14 en 15 maart zit ik samen met Hans(ja wie is Hans?)in parc W(googlen!). De eerste dag van onze “wilde dieren expeditie” zit erop. We hebben onder andere apen, krokodillen en olifanten gezien. Vooral de ontmoeting met de olifanten in het “wild” was erg speciaal. Het was een groep van 5 olifanten, echt schitterend. Is toch anders dan wanneer je ze in de diertuin ziet. Morgen ochtend gaan we om 6.30! (ja half 7 ‘s ochtends!) terug in het parc, omdat (zeggen ze) dan de meeste dieren te zien zijn, ik hoop dat we de leeuwen nog zien.
Komende week een weekje in Niamey waarin ik onder andere ga proberen verschillende organisaties te benaderen die ons eventueel kunnen helpen met de schooltuinen.

Een kletsnatte zweet groet,

Roel